É unha crónica periodística das viaxes do autor pola Unión Soviética, ao tempo que realiza unha crítica moi ácida da época comunista, sen olvidar as épocas anteriores, de modo que sabemos como se xestou ese vasto territorio, ese gran imperio. A grande diversidade cultural e relixiosa é o xerme de moitos conflitos que se transmiten de xeración en xeración a modo de herdanza.
Para algúns de
nós, foi unha sorpresa averiguar que os campos de concentración de Siberia
estiveron ao mesmo nivel que Auschiwitz. Impresionou coñecer que Stalin
provocou e xestionou un episodio de fame que matou a dez millóns de ucraínos
como medio para someter e dominar á pobación. Ou como se obrigaba á xente a
emigrar provocando neles un sentimento de desarraigo que os facía máis
vulnerables. Tamén foi curioso enterarse que é mellor non preguntar moito en Rusia pois
quedou na sociedade a sensación incómoda e temerosa dos interrogatorios da
policía.
Por todo o contado ata agora é obvio que o libro é triste e hai moitas secuencias duras. De feito, a algúns membros do club o estilo lles pareceu demasiado denso e agotador pola cantidade de datos.Varios consellos para a súa lectura:
- saber de que
vai: non é unha novela rosa je, je...
- vas a
aprender moito de xeografía: busca un mapa ou enténdete con Google maps
- le unhas
poucas páxinas cada día pero sé constante.
Se segues estos consellos poden
pasarche varias cousas:
- que non o des terminado. Non
pasa nada, hai máis libros no mundo!
- que algunhas partes se che fagan difíciles pero que o
remates perfectamente
- que che guste tanto, tanto, que estés todo o día pegada
a Google maps (a que si, María?!) ou incluso que unha vez rematado o empeces de
novo (bravo Ángeles!)
 |
| Examinando a nova lectura con moita atención! |
Ningún comentario:
Publicar un comentario