Non puidemos empezar de mellor maneira xa que o debate foi intenso, como vén sendo habitual cando unha obra gusta moito a unhas persoas e a outras nada, sendo incluso incapaces de acabala.
A pesar das primeiras liñas do libro, non estamos ante unha lectura entretida nin de misterio. En la orilla non deixa indiferente a ninguén; ou che resulta apaixonante ou sentes que non podes con ela.
É moi difícil enumerar os temas que trata a obra pois son tantos que non rematariamos máis. Realizando un esforzo de síntese diríamos que trata da desolación e miseria do ser humano como ente individual e social. Ofrece unha visión crúa da realidade de modo que a súa lectura non é doada e o xeito de presentala, cun longo monólogo interior, reforza a intensidade da mensaxe. Non hai descanso na súa lectura, chegando a ser asfixiante. Non hai humor nin unha descrición onde o lector se poida tomar un respiro, ante as continuas reflexións que provocan malestar e tristeza.
Repetimos que non é unha lectura doada pero é completamente necesaria, se te atreves con ela.
Ningún comentario:
Publicar un comentario